من یکی از شادترین و پر افتخارترین و پر غرورترین لحظاتی که در طول مبارزه داشتم لحظه‌ای بود که این فرصت پیش آمد که بتوانم سوگند عضویت در سازمان پر افتخار مجاهدین خلق ایران بخورم.
آن موقع سال ۸۹ بود که من تقریبا سه سال بود که وارد سازمان شده بود. هنوز خودم را لایق و شایسته نام مجاهد خلق نمی‌دانستم. چون با خودم فکر می‌کردم که این مسیر است که قهرمانانی مثل محمد حنیف نژاد سعید محسن و اصغر بدیع زادگان آنرا ساختند و به اسم مجاهد خلق معنا دادند.
لطفا به اشتراک بگذارید:
