ما برای آزادی ایران و احقاق حقوق مردم کردستان مبارزه می‌کنیم
رویارویی ارتش شاه با فرزند دلیر و جان برکف مردم کردستان اسماعیل شریف زاده یکی از پر شکوهترین لحظات مبارزه خلق و ضد خلق است، وقتی فرمانده ژاندارم‌ها و ارتشی‌ها خطاب به انقلابیون میگوید شما درمحاصره هستید، راه فرارندارید، خودتان را تسلیم کنید.
اسماعیل شریف زاده این چنین جواب می دهد:
" ای خودفروشان بزدل، ای سرافکندگان، شما از ما جان برکفان که برای آزادی ایران و احقاق حقوق مردم کردستان مبارزه می‌کنیم، می‌خواهید تسلیم شویم؟ نه هرگز"
پیشمرگه‌ایم تسلیم ناپذیر
پیشمرگه‌ایم تسلیم ناپذیر
ما لحظه‌ای ازرزم بازنمی‌ایستیم
هرگز سنگر مردانگی را رها نمی‌سازیم
می‌رزمیم، می‌رزمیم
تا دشمنان را به گور می‌سپاریم»
این فریادهای فرزند دلیر و جان برکف مردم کردستان اسماعیل شریف زاده است که در مصاف با مزدوران و دژخیمان رژیم شاه خائن، درکوههای سربه فلک کشیده کردستان طنین انداخت . فریادی که پژواک آن امروز هم فرزندان این سرزمین را به سازش ناپذیری و پایداری درنبرد با سلف رژیم شاه، حکومت ضدبشری آخوندی ومبارزه برای آزادی ایران و احقاق حقوق این مردم ستمدیده فرا می‌خواند.
روز دوازدهم اردیبهشت سال ۱۳۴۷، اسماعیل شریف‌زاده، روشنفکر انقلابی کرد، طی یک درگیری با نیروهای سرکوبگر شاه دریکی از روستاهای بانه، به‌شهادت رسید.
زندگینامه
شهید اسماعیل شریفﺯﺍﺩﻩ ﺩﺭ خانوﺍﺩﻩﺍﯼ مرﻓه ﺩﺭ شهر مهاباﺩ دیده به ﺟهاﻥ گش وﺩ. بعد ﺍﺯ ﺍتماﻡ تحصیلات ﺍبتدایی ﻭ متوسطه، ﺩﺭ ﺭشتهﯼ مﮑانیک ﺩﺍنش ﮑدﻩﯼ ﻓنﯽ تهرﺍﻥ پذیرﻓته مﯽشوﺩ. ﺩﻭﺭﺍﻥ تحصیل ﺍسماعیل ﻫمزماﻥ بوﺩ با ﺁﻏاﺯ ﺟنﮓﻫاﯼ ﭼریکی ﺩﺭ استان ﮐردستاﻥ ﻭ گسترﺵ حرﮐاﺕ ﺍﻋترﺍﺿﯽ ﺩﺍنش ﺠویان ﺩﺭ ﺟهاﻥ.
اسماعیل شریف‌زاده با ﻫمﻔﮑرﯼ ﻭ ﻫمﮑاﺭﯼ دیگر ﺩﺍنش ﺠویانﮐرﺩ ﺩﺭ تهرﺍﻥ ﻭ تبریز، ﮐوشﺶ نموﺩ تش ﮑلﯽ ﺭﺍ تحت ﻋنوﺍﻥ ﺍتحاﺩیه ﺩﺍنش ﺠویان ﮐرد ساﺯماندﻫﯽ نماید.
اسماعیل شریف‌زاده در سال ۱۳۴۵ به‌همراه تنی‌چند از جوانان انقلابی کرد از‌جمله سلیمان معینی، عبدالله معینی، محمدامین سراجی و ملاآواره، ”کمیته انقلابی حزب دموکرات کردستان ” را به‌قصد شروع مبارزه چریکی دهقانی درایران بنیان گذاشت.
آغاز به عمل
آنها ابتدا در اطراف مهاباد و بانه و سردشت به‌کار تبلیغی و سیاسی در میان روستائیان پرداختند و قصد داشتند پس از زمستان سال ۴۶ عملیات مسلحانه را شروع کنند. رژیم‌شاه نیز که از تحرکات این گروه باخبرشده بود، با بسیج نیروهای نظامی و به‌خدمت گرفتن مزدور و جاش، منطقه وسیعی از خانه(پیرانشهر) تا بانه و تا سنندج و پاوه و نوسود را برای ضربه‌زدن به‌این گروه، زیرکنترل گرفت.
اولین اکیپ به‌رهبری شریف‌زاده در۱۲اردیبهشت ۱۳۴۷ وارد منطقه شد ولی دریکی از روستاهای بانه به محاصره دشمن درآمد. دراین درگیری نابرابر، شریف‌زاده ویارانش به‌شهادت رسیدند.
هسته بعدی، ملاآواره بود که درمنطقه سردشت محاصره شد و ملاآواره شهید و یا دستگیر و اعدام گردید.
درخرداد همان‌سال سلیمان معینی به‌شهادت رسید و درتیرماه هم عبدالله معینی دراطراف روستای قالوی بوکان، که بعدا توسط اهالی به‌روستای قالوی معینی تغییرنام یافت، به‌شهادت رسید.
رژیم شاه متعاقبا توسط اویسی جنایتکار به‌کشتار وحشیانه مردم و مبارزان کرد درکردستان دست زد، بسیاری را به‌شهادت رسانده و بسیاری را به‌زندان افکند اما آتش مبارزه نه فقط خاموش نشد بلکه با شعله‌هایی سرکش‌تر در سیاهکل، تهران و تبریز و مشهد و شیراز و ... در کسوت مبارزه مسلحانه فدایی‌ها و مجاهدین فروزان‌تر شد و یک دهه پس از آن روزی که گروه شریف‌زاده وارد منطقه عملیاتی بانه شده بود، دیکتاتوری سلطنتی در ایران سقوط کرد.
