رکسانا (غزال) امیری کیا: مرگ معصوم غزال
تو همه کشورهایی که دیکتاتوری حاکمه، دیکتاتورها یک نقطه مشترک دارن اونم اینه که تلاش می کنن با انواع و اقسام ترفندها جنایاتشون رو مخفی بکنن. این موضوع در جریان قیام سراسری۱۴۰۱ بارها از طرف دیکتاتوری آخوندی تکرار شد. از همان روز اول که مرگ مهسا امینی رو جعل کرد، تا ده‌ها مورد دیگه که جوانان رو زیر شکنجه کشت و به بیماری زمینه‌ای و غیره ربط داد.
مرگ معصوم رکسانا معروف به غزال امیری از دانشجویان دانشکده دندانپزشکی شیراز هم یکی از این موارده. مزدورای بسیجی رکسانا رو تو جریان حمله به تجمع اعتراضی دانشجویان شیراز در روز ۱۸مهر با ضربات باتوم وحشیانه مورد ضرب و شتم قرار دادن و غزال دو روز بعد تو بیمارستان بشهادت رسید اما حکومت علت مرگ غزال رو کرونا اعلام کرد. اما چند ماه بعد، جریان شهادت غزال توسط هم‌دانشگاهی‌هایش افشا شد و مردم در جریان واقعیت قرار گرفتند.
غزال معصوم رکسانا امیری کیا سخن می‌گوید
من رکسانا امیری کیا هستم معروف به غزال. بیست و دو سالم بود و سالها در پی رسیدن به آرزوم که داندانپزشک شدن بود، تلاش کردم. چه شب‌ها که تا صبح بیدار موندم و درس خوندم. می‌خواستم دکتر بشم و به مردم کشورم خدمت بکنم.
بالاخره سال ۱۴۰۱ تونستم تو دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شیراز قبول بشم. با ذوق و شوق ترم اول رو شروع کردم. همان شروع ترم، دانشگاه ما هم با قیام سراسری همراه شد و روز ۱۸مهر ما هم تجمع اعتراضی برگزار کردیم و علیه حکومت شعار دادیم.
مزدورای بسیجی به تجمع ما حمله کردن. اونا وحشیانه بچه ها رو می‌زدن. من با سرعت دویدم که دست این وحوش نیافتم ولی زمین خوردم. وقتی مزدورا بالای سرم رسیدن با قساوت تمام با باتوم به سرم ضربه می زدن. سرم از ضربات داغ شده بود.
هم دانشکده‌ای‌هام رسیدن و منو بلند کردن. می‌خواستن ببرنم بیمارستان ولی اونقدر مزدور تو بیمارستان ریخته بود که من ترسیدم دستگیر بشم و رفتیم خوابگاه. آنشب خیلی درد کشیدم و روز بعدش حالم خراب شد. دوستام بردنم بیمارستان «حضرت علی اصغر» شیراز و چون خیلی اوضاعم بحرانی بود از اونجا هم بردنم بیمارستان فقیهی. اما من روز ۲۰مهر در اثر ضربات وارده به سرم با همه آرزوهایی که برای رسیدن به اونا تازه پا در دانشگاه گذاشته بودم بسوی ابدیت پرواز کردم.
خانواده‌ام از «نورآباد» آمدن و جنازه منو تحویل گرفتن. حکومت علاوه بر اینکه نگذاشت برام مراسم بگیرن، مرگ منو هم جعل کرد. رسانه‌های حکومتی با وقاحت نوشتن که من بخاطر ابتلاء به کرونا مرده‌ام.
اما من بخاطر اینکه همراه همکلاسی‌هام فریاد زدم « هر یه نفر کشته شه هزار نفر پشتشه» کشته شدم و من یقین دارم که از مرگ من، هزار نفر دوباره پا به میدان خواهند گذاشت.
