مقامات ریز و درشت حکومتی برای توجیه اعدام جوانان اصفهان بسیج شده‌اند
چهار روز بعد از اعدام جوانان اصفهان و واکنش خشم آلود جامعه و بعضا دانشگاه‌های ایران نسبت به این جنایت، دستگاه سرکوب و آدم کشی خامنه‌ای سخت به وحشت افتاده است و درصدد توجیه جنایت بر آمده است. در همین زمینه، ستایشی سخنگوی قوه قضاییه امروز ناچار شد به صحنه بیاید و سناریوی طراحی شده توسط وزارت اطلاعات در مورد اعدام جوانان اصفهان را دوباره بازگویی کند.
مسعود ستایشی در خصوص اتهامات وارده به متهمان پرونده خانه اصفهان، گفت: اتهامات متهمان پرونده خانه اصفهان مبنی بر استفاده از سلاح گرم کلت کمری و کلاشینکف، ارتباط با گروهک منافقین احصاء و احراز شده است!
سخنگوی قضاییه اژه‌ای که در پی انکار شکنجه و گرفتن اعتراف اجباری از متهمان بوده مدعی شد که در این پرونده فرآیند دادرسی کاملا مطابق موازین قانونی و رعایت جامع مقررات بوده است! و متهمان حق داشتند از وکیل استفاده کنند.
اعدام جوانان اصفهان و واکنش جامعه
وی همچنین مدعی شد: در جریان رسیدگی به این پرونده، تمسک به اسناد، مدارک متقن و شواهد، اظهارات و اقاریر صریح قبل و پس از بازداشت متهمان مورد بررسی قرار گرفت.
اینکه چگونه متهم قبل از بازداشت هم اقرار به جرم کرده باشد تناقضی است که خود خامنه‌ای و سخنگوی قضاییه باید پاسخ بدهند.
وی در خصوص وجود سلاح در پرونده سه شهید سربدار خانه اصفهان مدعی شد:
این افراد از مدت‌ها قبل مبادرت به خرید سلاح کرده و با سرپل گروهک منافقان ارتباطات گیری کردند و اقدامات تروریستی خود را براساس دستورات این گروهک عملیاتی کردند.
ستایشی تمام فعالیت‌های سه قهرمان اعدام شده مردم اصفهان را به مجاهدین نسبت داد و گفت:
متهمان این پرونده از منافقین خط گرفتند و اقدام به تحرکات، تخریب عمدی با استفاده از ساختن سلاح دست ساز کوکتل مولوتوف و پرتاب آن به سمت ماموران کردند که در ادامه با انجام این اقداماتشان موجب ارعاب و وحشت مردم شدند.
تلاش فرهیختگان ولایتی هم برای توجیه اعدام جوانان اصفهان!
همزمان با این باصطلاح توضیحات سخنگوی قضاییه ، روزنامه فرهیختگان وابسته به ولایتی هم وارد گود شد و خواهان آن شد که دستگاه‌های ذیربط در مورد دلایل اعدام جوانان اصفهان روشنگری می‌کردند!
این روزنامه سپس به ذکر خلاصه‌ای از پرونده موسوم به خانه اصفهان می‌پردازد و نوشت:
متهم ردیف اول؛ صالح میرهاشمی‌بلطاقی
اتهام: محاربه از طریق کشیدن سلاح کلت کمری و تشکیل و اداره گروه مجرمانه
حکم: اعدام
متهم ردیف دوم: مجید کاظمی شیخ شبانی
اتهام: محاربه از طریق کشیدن سلاح کلاشینکف
حکم: اعدام
متهم ردیف سوم: سعید یعقوبی‌کردسفلی
اتهام: محاربه از طریق اقدام به کشیدن و استفاده از کلت کمری
حکم: اعدام
متهم ردیف چهارم: امیر نصرآزادانی
اتهام: معاونت در محاربه
حکم: 16سال حبس تعزیری
متهم ردیف پنجم: سهیل جهانگیری
اتهام: اجتماع و تبانی منتهی به جرائم ضدامنیت داخلی کشور
حکم: دوسال حبس تعزیری با احتساب ایام بازداشت
متهم ردیف ششم: جابر میرهاشمی
حکم: برائت
فرهیختگان سپس همانند ستایشی قضاییه داستان سرایی‌های وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه را بلغور کرد و این طوری مثلا تلاش کرد که« شفاف سازی»! کند.
فرهیختگان ناچار شد اعتراف کند که کسی داستان ساختگی اطلاعات را باور نکرد و اعدام جوانان اصفهان در فضای عمومی جامعه انعکاس دیگری داشت: «نکته قابل تامل در ارتباط با این پرونده، علی‌رغم اقرار متهمان به جنایاتی که در خانه اصفهان مرتکب شدند، عدم فضاسازی مناسب و اقناع بخشی از مردم جامعه بود که نسبت به این مجازات موضع خلاف داشتند. داشتم حین روایت این واقعه هولناک، گزارش‌های خبرگزاری میزان، رسانه رسمی قوه قضائیه را می‌خواندم و همین باعث شد بیشتر به این مساله توجه کنم که چنین مجانینی در چه ساز و کاری و در چه ساختاری تبدیل به مظلوم می‌شوند و جنایت‌هایشان پشت پروپاگاندای رسانه‌ای محو می‌شود؟»
فرهیختگان سپس سوز و گداز می‌کند که: «دستگاه قضا، الزامی برای روشنگری و پاسخگویی به افکار عمومی نمی‌بیند. فقط چند خبر در رسانه رسمی منتشر می‌شود آن هم در شرایطی که خط خبری در دستان جریان معاند است و درنهایت چیزی که پررنگ‌تر از همه‌چیز مخابره می‌شود، خبر اعدام آنهاست.»
فرهیختگان که مشخص است بدجوری از طنین بیگناهی جوانان اصفهان در جامعه سوخته است، انتظار آن را دارد که مظلوم هم جلوه کند و می نویسد:
«اما این انفعال حتما یک دلیلی دارد که به‌قول معروف این‌طور و آنقدر ساده جای جلاد و شهید عوض می‌شود!
این روزنامه سپس مخاطبان اعدام و سیاست ارعاب را به سه دسته طرفداران و مخالفان سرسخت حکومت و گروه سوم یعنی گروه فاقد قضاوت تقسیم می‌کند و از حکومت می‌خواهد که این گروه را قانع سازد و برایش استدلال کند تا بتواند سیاست هایش را پیش ببرد.
تمام داستان بافی‌های ستایشی و سپس روزنامه ولایتی در مورد اعدام جوانان اصفهان تنها به این دلیل است که از تبعات و واکنش‌های خشم آلود جامعه به شدت وحشت زده شده‌اند. حکومت به خوبی می‌داند که وقتی اعدام خاصیت‌اش یعنی وحشت افکنی را از دست بدهد دیگر نمی‌تواند ابزار بقایش باشد. به همین دلیل تلاش دارد این ابزار را به هر قیمتی حفظ کند.
