قیام آبان در روز ۲۴آبان ۹۸ از یک جرقه شروع شد: اعلام ناگهانی گرانشدن بنزین. این جرقه راه بهانفجار برد و بهمدت یک هفته زمین را در زیر پای اهریمنان عمامهدار به لرزه درآورد.
خشم متکاثف و ناگهان آزادشدهٔ قیامآفرینان، بهصورتی هوشمند، سازمانیافته و تهاجمی، بهسرعت مراکز و نهادهای سرکوب و نمادهای حاکمیت را نشانه گرفت. دفاتر امام جمعهها، حوزههای ریایی آخوندی، استانداریها، فرمانداریها، بخشداریها، کلانتریها، فروشگاههای زنجیرهیی سپاه پاسداران، پایگاههای بسیج و کانکسهای نیروی انتظامی، ساختمانهای دولتی، صندوقهای چپاول مربوط به کمیتهٴ امداد و نیز بانکها و پمپبنزینها طعمهٔ این خشم برانگیخته شدند؛ خشمی که بهاعتراف پاسدار یدالله جوانی طی ۴دهه عمر استبداد دینی، در نوع خود بینظیر بود.
آخوند ذوالنوری، رئیس کمیسیون امنیت مجلس ارتجاع در آن زمان، اذعان کرد که در سومین روز قیام فقط در تهران ۱۴۷ و در سراسر کشور۸۰۰ درگیری جریان داشته و ۹۰۰ پمپبنزین به آتش کشیده شدهاند. آخوند علیرضا ادیانی روی دست او بلند شد و گفت در یک روز در ۱۶۵شهر و ۲۵استان و ۹۰۰ نقطهٔ کشور ناامنی بهوجود آمد.
لطفا به اشتراک بگذارید: